De eerste indrukken

Mingalabar iedereen!

Hier dan mijn eerste reisverhalen vanuit Myanmar. Het is echt een super mooi land met de liefste mensen op aarde!! Ik raad echt iedereen aan om te gaan backpacken in dit land. Ik ben dat nu dus aan het doen voor 27 dagen om onder andere onderzoek te doen voor mijn eindscriptie naar de relatie tussen toeristen en de lokale bevolking hier; lekker hobbyen dus. Na Myanmar ga ik nog 2 weken naar Thailand voor mijn onderzoek maar ook gewoon omdat het kan en om nog langer te kunnen genieten van het leven van een backpacker!

Voordat ik naar Myanmar ging moesten er wel een aantal dingen voorbereid worden. Ik moest een visum in Brussel aanvragen. Het kostte me wat reistijd, trein kaartjes, voorbereidingstijd zoals pasfoto’s laten maken, een pasfoto op een CD-ROM zetten, formulieren invullen, wat dingen uitprinten. 200% voorbereid ging ik naar Brussel met de hoop dat alle papieren in orde waren en ik mijn visum 3 werkdagen later kon ophalen. Wel was ik erg bang dat het de eerste keer niet lukte of dat het langer zou duren aangezien ik horrorverhalen op internet had gelezen en zelf veel gezeur had met mijn visum voor Thailand vorig jaar. Gelukkig ging alles super super goed. Alles was in orde en 5 minuten later stond ik weer buiten, 3 dagen later kon ik mijn paspoort en visum weer ophalen en toen ik dat deed was ik nog niet eens een minuut binnen geweest. Totaal verbaast ging ik verder met andere voorbereidingen voor het land zoals mij inlezen over de cultuur, dingen voorbereiden voor mijn onderzoek en vliegtickets en accommodatie boeken. Ook schenen er bijna geen pinautomaten te zijn in Myanmar, alleen ongeveer 3 in Yangon maar die schenen het niet altijd te doen. Ik had al mijn geld dat ik deze 4 weken nodig heb gepind in Nederland en die achter de douane van Schiphol omgewisseld in US Dollars. Ik vond het dood eng! Ik stond te trillen van de zenuwen toen ik dat geld allemaal ging opbergen. Ik hoopte maar dat niemand dacht dat ik een crimineel was want zo voelde ik mij toen wel. Met dollars op zak ging ik het vliegtuig in naar Parijs om daar over te stappen op mijn vlucht naar Bangkok. In Parijs had ik 2 uur overstaptijd waarvan ik 1 uur op een heerlijke loungestoel heb geslapen. In Bangkok had ik 12 uur overstaptijd (verschrikkelijk!). Ik ging op advies van de Thaise werknemers op het vliegveld met de trein naar het centrum (waar ik helemaal niks zag van alle onrust, er leek helemaal niks aan de hand). Vanaf het centrum had ik een taxi gepakt naar het andere vliegveld. Daar heb ik heeeeeeel lang gewacht/ geslapen/ gehangen/ mij verveeld etc. tot ik kon inchecken. Eenmaal ingecheckt enzo vloog ik in 1 uurtje naar Yangon, de grootste stad in Myanmar.

Een van de eerste dingen die ik zag toen ik op het vliegveld was, was een loket met daarboven geschreven “visa on arrival” en 2 pinautomaten. Helemaal verbaast ging ik maar mijn backpack ophalen en wat dollars omwisselen in Kyat. De dollars werden streng bekeken aangezien ze alleen de mooiste en nieuwste dollars aannemen. Na met backpackers gepraat te hebben ben ik blij dat ik dollars mee heb genomen want Euro’s omwisselen schijnt nog steeds duurder te zijn dan via de dollar geld te wisselen en pinnen is al helemaal belachelijk duur! Gister vertelde een Canadees dat pinnen met creditcard 20% van je gepinde geld kost. Ik kan het eigenlijk nog niet geloven maar dat het duur is geloof ik zeker.

Nadat ik op het vliegveld mijn geld had gewisseld werd ik aangesproken door een Burmees die vroeg of ik opzoek was naar een taxi. Natuurlijk maarja, ik ben al die Aziatische truckjes en oplichterijen nu wel gewent en stap dus niet zomaar een taxi in. Toch was hij erg vriendelijk, totaal niet gehaast en liet de beslissing helemaal aan mij over. De genoemde prijs (8 dollar) was precies de prijs die ik in de Lonely Planet ook zag staan dus tja, ik ging akkoord. Hij wilde graag mijn backpack dragen en ging geïnteresseerd vragen stellen. Hij vertelde dat mijn geplande 4 nachten in Yangon veeeel te lang waren, dat ik veel beter eerder naar de volgende plek kon en de prijs voor mijn hotel vond hij belachelijk hoog, ik scheen veel goedkopere dingen te kunnen vinden. Ik was natuurlijk helemaal verbaast over zijn eerlijkheid en vriendelijkheid.

Hij regelde een taxi en die taxichauffeur die geen woord engels sprak kreeg te horen waar ik heen moest. 45 min. Later kwam ik aan in mijn hotel. Aangezien er vaak een tekort is aan hotelkamers door heel Myanmar had ik op aanraden van andere reizigers en internet mijn accommodatie al van te voren geboekt. Ik had een hotel gereserveerd via Booking.com waarvan ik dacht dat het er allemaal wel prima uit zag, prijzen wel oke waren vergeleken met andere hotels en op google.maps leek het wel centraal te liggen. Inchecken ging goed en ik kon makkelijk een nachtje korter blijven. Eenmaal aangekomen in mijn hotelkamer viel ik bijna direct in slaap.

De dagen in Yangon waren rustig. Ik heb veel nagedacht over de chaos die ik thuis heb achtergelaten, ik heb plannen gemaakt voor de tijd in Myanmar en Yangon bekeken. Nadat ik even had onderzocht hoe reizen in Myanmar nou echt werkt (door met backpackers hier te praten) ging ik mijn volgende accommodatie en vervoer boeken. Het hotel in Yangon was prima maar niks voor mij. Je ontmoet er namelijk geen andere backpackers en daar kom ik natuurlijk wel voor.

Via de receptie van mijn hotel kon ik bellen naar een hostel in Mandalay die ik via tripadvisor.com vond. Een dag van te voren bellen is de beste manier om te boeken en gelukkig hadden ze een Facebook met telefoonnummer. Via de mail komt de reservering vaak niet goed en te ver van te voren reserveren gaat niet samen met het gemakkelijke boekingssysteem. Gelukkig had het hostel nog een bed vrij en ik kreeg zelfs het advies om vanaf het busstation met de scooter te komen en niet met de taxi, dat was namelijk duurder. Ik snapte de tip niet zo goed aangezien ik niet van plan was om een scooter te huren. Ze kon het mij niet beter uitleggen dus ik bedankte gewoon vriendelijk, deed alsof ik het begreep en dacht, ik zie het wel als ik daar ben.

Yangon is een grote stad maar totaal niet modern. Wel vond ik 4 pinautomaten op de raarste plek, namelijk in het midden bij de pagoda, omringd door de Boeddhabeelden die toeristen (de pinautomaat liefhebbers) komen bekijken. Ook wel logies maarja, wij zijn het gewoon anders gewend. In Parijs vind je de pinautomaten gewoon in een winkelstraat en ook niet bovenop de Eiffeltoren toch?

Verder heb ik 1 dag helemaal doorgebracht met een Nederlandse meid die even een dagje rust nodig had van haar vriend waar ze mee op reis was. Erg gezellige dag en leuk geketst over van alles.

De laatste avond in Yangon vertrok mijn bus maar Mandalay. Het zou 12 uur duren en het busstation scheen een uur van mijn hotel vandaan te zijn. Ik moest wel een uur van te voren ook aanwezig zijn. De taxi bracht me erheen en 1,5 uur later werd ik vriendelijk ontvangen door de Birmese medewerksters van het busbedrijf. Tot mijn verbazing was ik de enige buitenlander op het hele station terwijl er meerdere bussen klaar stonden om te vertrekken. Wel waren er veel lokale mensen. Erg leuk om daar tussen te staan en te ervaren hoe alles hier te werk ging. Ik kreeg, net als iedereen een welkomstdrankje en 20 min. Later werd ik naar mijn stoel in de bus begeleid waar een welkomsttaartje ingepakt lag, een dekentje, en uberluxe stoel die ik ver naar achter kon schuiven en een tuchscreen tv-schermpje waar in films op kon kijken, games op kon spelen etc. Nog luxer dan in een vliegtuig vertrok de bus netjes op tijd. Ik was weer helemaal verbaast aangezien ik alleen maar horrorverhalen had gehoord van overvolle bussen, oude stoelen, oncomfortabele wegen etc. Niks daarvan ervaardde ik en we kwamen zelfs 2 uur eerder aan in Mandalay.

Inmiddels ben ik hier alweer twee dagen. Ik stop nu wel even met schrijven, anders word de blog wel erg lang (ookal kan ik eeuwig doortypen over al het leuks hier!). In mijn tweede blog zal ik schrijven hoe alles hier in Mandalay is maar ik kan wel alvast zeggen: GE-WEL-DIG!!

Hopelijk is alles in Nederland ook goed! Lekker winter, lekker koud, lekker veel stress, lekker veel druk, en lekker veel werken volgens mij, helaas is het hier precies het tegenovergestelde :P

Xjes en hopelijk hoor ik ook van alle bloglezers hoe het met jullie gaat! Dus als je nog tijd en zin over hebt, hopelijk schrijf je dan een leuk berichtje hieronder :D