Het onderzoek

Vervolg…:P

Zondag 18 maart: Opzoek naar accommodatie
Vandaag startte we weer met ons laatste lekkere ontbijt in Grandmas hotel en daarna gingen we opzoek naar accommodatie. De eerste drie dagen had school alles geregeld en nu moesten zelf “overleven”. We hadden om 11 uur een afspraak met de eigenaar van een Villa maar toen we aankwamen op het punt waar we hadden afgesproken kwamen we er achter dat de Villa niet in ons onderzoeksgebied licht wat wel erg belangrijk is… We gingen toch even kijken en t was een prachtige villa maarja, we moesten opzoek naar iets anders. We zijn naar ons gebied gegaan en hebben onze groep van 7 gezellige meiden opgesplitst in 3 groepen om zo overal te zoeken naar accommodatie. Na 3 uur verzamelde we weer en hadden we niks gevonden. We konden kiezen tussen goedkoop en vies of duurder en nogsteeds eigenlijk niks of duur en wel goed… maarja, dat wilde we allemaal niet. We zijn terug gegaan naar Grandmas hotel waar we onze bagage hadden achter gelaten. We ontmoete 3 nederlanders. 1 jongen werkte in Java en had 5 dagen vakantie en de 2 meiden waren familie en waren aan t reizen en kwamen hem opzoeken. Ze vertelde dat ze die avond met locale bevolking gingen eten en ze zouden vragen of ze ons konden helpen met het vinden van accommodatie.

Uiteindelijk besloten we om toch de prachtige villa te nemen, het was niet in onze regio maar wel vlak bij en niet duur. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want de eigenaar nam zijn telefoon, uiteindelijk konden we er heen en besloten we een taxi te nemen. We wisten dat we een legale taxi moesten nemen, de andere waren duur en die rijden alleen maar de verkeerde kant op, we stonden naast de security van ons hotel en hielden een taxi aan. Er stopten 2 taxies, 1 van het grote taxibedrijf ‘Blue Bird” en een andere taxi. De security wees ons naar de andere, naja, dat zal dan wel goed zijn toch? Nou niet dus… hij deed de meter pas aan toen wij er om vroegen en hij was snel op zijn teentjes getrapt. Al snel dachten wij dat we de verkeerde kant op gingen maar hij zei dat t niet zo was, uiteindelijk kwamen we op de grote weg (geen snelweg, die hebben ze hier niet) en we wisten dat we hier niet moesten zijn. De taxichaffeur vond ons heel irritant en werd boos, hij stopte en we moetsen de taxi uit, we pakte onze koffers en stonden daar in het donker langs de weg… naja, beter dan die taxi. We waren blij dat we er uit waren en niet hadden betaald. Al snel kwam er een Blue Bird taxi aan en nam ons mee de goede kant op maar we hadden onze dag niet.. er was iets raars met die man… hij leek niet zo ervaren en moest eerst zijn baas bellen om te vragen waar het adres precies was. We raakte met hem aan de praat en inderdaad, hij vertelde dat hij nieuw was, wij denken ook dat hij nog maar net zijn rijbewijs had en want hij vergat bijvoorbeeld ook om steeds zijn knipperlichten uit te doen. Maar gelukkig! We wisten de weg en we kwamen in de buurt van de villa! We konden er niet met de auto komen de we besloten het laatste stukje te lopen. Helaas, we konden het toch niet vinden maar de lieve balinese schoonmaaksters hadden ons opgehaald met de scooter. Achterop de scooter met de bagage er tussenin, gaat allemaal prima hier in bali. Eindelijk, heerlijk, we waren in de villa, we handelde alles af met de eigenaar en we konden onze spullen pakken, wel jammer dat we nog geen internet hadden. We besloten naar een cafe te gaan en lekker te gaan kletsen en internetten, even rust. En inderdaad, even rust want toen we terug kwamen in de villa hadden we geen elektriciteit dus ook geen airco en geen water.. we waren 7 bange meiden die uiteindelijk met een kaarsje naar bed zijn gegaan. Wat een dag! Ik was heel blij dat we wakker werden en de volgende dag weer fris kon beginnen!

Maandag 19 maart: Turven
Vandaag gingen we opzoek in ons gebied. We gingen uitvinden waar precies de grenzen lagen van ons gebied en we hadden allemaal een taak om op te schrijven wat voor winkels, restaurants en hotels we allemaal tegen kwamen. Hier zijn we de hele dag mee bezig geweest. We hebben ondertussen gekletst met de locale bevolking die heel open is, meestal beginnen ze tegen ons te praten namelijk en we hebben gegeten in een van de restaurantjes. Toen we terug kwamen heb ik een praatje gemaakt met onze hollandse buurjongen die mij vertelde dat hij hier 3 jaar op vakantie was. Zijn moeder is er nu ook voor een maand en vertelde dat de eigenaar geen leuke vent is, hij is alleen maar op geldt uit en verder kan hij heel gemeen zijn. Naja, wel fijn voor de waarschuwing en we zien wel wat er gebeurt, hopen dat er geen problemen komen. ’s Avonds zijn we nog naar een Arabische bar geweest waar we internet hadden en de rest van de avond lekker rustig aan konden doen.

Dinsdag 20 maart: Rondleiding voor de leraren
Vandaag hadden we een afspraak met de leraren. We moesten hun ons gebied laten zien en later hebben we alles besproken in de villa. Ze waren erg positief en vonden dat we de rondleiding op een originele manier hadden gegeven. We hadden ons groepje in 3en verdeeld en iedereen liet 1 deel zien, een soort estafette die de leraren langs konden lopen. Het eerste deel waren de vele surfshops die we hebben, het tweede deel bestond uit lopen door de blubber omdat ze overal aan het bouwen zijn en het tweede deel bestond uit de hotels die (bijna) af zijn. Ook konden we gelukkig antwoord geven op de vele vragen die ze hadden omdat we al veel tijd hadden besteed aan het onderzoek.
De rest van de dag zijn we in de villa gebleven want het regende veel te hard om meer onderzoek te doen. We zijn begonnen met het schrijven van een dagboek omdat we alles moeten onthouden wat we meemaken en te weten komen. Ook hebben we alle aantekeningen uitgetypt en hebben we de Balinese krant gelezen en samengevat, de hele krant ging alleen maar over toerisme dus we hebben we veel informatie uit kunnen halen!

Woensdag 21 maart: Locale bevolking ontmoeten
Vandaag hebben we de groep weer opgesplitst in 3en. Ik ging samen met Kirsten en Katherine de rest van ons gebied door lopen om te kijken wat voor winkels, restaurants en hotels er nog meer waren. We zijn veel interessante dingen tegen gekomen. We hebben een heel leuk en lang gesprek gehad met een mevrouw die in een souvenirwinkel werkt die ons meer over hun cultuur en haar winkel heeft uitgelegd. Ook zijn we een plein tegen gekomen waar we huisjes vonden van de lokale bevolking. Dit was erg leuk want die waren we nog niet eerder tegen gekomen. We raakte aan de praat met een jongen die ons weer veel wijzer heeft kunnen maken. Later ontmoette we ook nog een Australische meid die nu in Bali woont. Met haar hebben we een groot interview mogen houden en we hebben haar huis gezien en ze heeft ons uitgenodigd voor een optreden van een band in een bar. ’s Avonds was nadine jarig, een meisje van een andere groep. We zijn naar haar supriseparty geweest en hebben met iedereen gekletst over hoe het met hun onderzoek ging. Na het feest zijn we naar de Obsession Bar geweest, de bar waarvan Kasey (het australische meisje) vertelde dat we daar naartoe moisten komen zodat z eons kon voorstellen aan mensen die in het toerisme werken. Jammergenoeg was er niet veel aan en zijn we na een uurtje al half-slapend weer weg gegaan.

Donderdag 22 maart: interview met Rivavi Fashion hotel en de seremonie
Vandaag was een drukke dag voor de balinese, morgen is het Nyepi. Nyepi betekend de dag van de stilte, dan mag niemand de straat op en er morgen geen of zo min mogelijk lichten aan. Alle balinese, de hindus hebben dat ceremonies thuis en wij, de toeristen, kunnen niks. We hadden onze groep weer opgesplitst in 3e. 1 groep moest boodschappen doen wat een hele klus was omdat het zo druk was met taxies zoeken en lange wachtrijen. De 2de groep ging naar een meeting met een jongen die nu op bali woont en vroeger ook toerisme had gestudeerd. Hij kon ons veel vertellen over alles wat met toerisme in bali te maken had. Ik ging samen met Sztella naar Rivavi Fashion hotel om een interview te houden met de general manager van het hotel. Sztella was de vorige dag namelijk langs 5 hotels geweest en had daar allemaal interviews gehouden samen met Tunde. In dit hotel kregen ze alleen niet veel informatie omdat de front office manager niet alle vragen kon beantwoorden. Hij was wel heel open en regelde graag een belangrijk interview voor ons. Het was natuurlijk weer heel interessant en we zijn weer veel wijzer geworden!

‘s avonds was er een grote optocht. Er waren veel Ogoh-Ogohs gemaakt door de Balinesen. Je kan het eigenlijk vergelijken met een Nederlandse carnavals optocht maar dan heeft deze optocht veel meer betekenis. Elke Ogoh-Ogoh was gebouwd op een bamboe ondergrond die werd opgetild door ongeveer 20 kinderen. Na de optocht werd er met de grote Ogoh-Ogohs gedanst en werd er een verhaal uitgebeeld. Zelfs tijdens de ceremonie was de bevolking heel open en wilde ze ons graag het hele verhaal vertellen.


Vrijdag 23 maart: Nyepi
Vandaag was de dag van de stilte. We mochten onze villa niet verlaten en we hadden kaarsen van de schoonmaaksters gekregen om licht te creeren ‘savonds. We hebben dus ook niet veel kunnen doen. We hebben lekker gezwomen in ons zwembad, we hebben aantekeningen uitgetypt en ons dagboek verder geschreven. Met al deze informatie zijn we bij elkaar gaan zitten en hebben wij onze kennis gedeeld en daar conclusies uit geschreven. Ook hebben we een vragenlijst opgesteld voor het onderwerp marketing.

Zaterdag 24 maart
Vandaag was onze vrije dag! Heerlijk! Naja, dat dachten we dus.. we werden wakker en onze hele tuin lag onder water, er was een waterpijp kapot. We hebben dus gelijk de eigenaar gebeld maar die alleen met dit nieuws. Nina en ik hadden ook juik, Nina vooral en ze kon het maar niet begrijpen want ze deed echt haar best om de muggen weg te houden. Ze slaapt elke dag onder een klamboe, ze sprayt haar hele lichaam in met anti-muggenspray en de deur is altijd dicht. Vandaag zei malou, misschien hebben jullie we bedluizen, dat heb ik ook een keer gehad en daar krijg je al die bultjes van die overal juiken. En ja hoor, alles lag onder, overal bloedvlekken en een paar luizen gevonden. We hadden de bloedvlekken al eerder ontdekt maar ze waren heel klein en we dachten dat ze er al eerder op lagen, wij hadden namelijk nergens bloed, maarja, de luizen dus wel, die geven bloedvlekjes als je ze plet in bed. Verassend klonk de eigenaar niet geschrokken maar ging hij wel gelijk het probleem proberen op te lossen. Onze hele kamer werd leeg gehaald, schoongespoten en we zouden een ander matras, en nieuw beddengoed en handdoeken krijgen hadden we uiteindelijk geregeld.

Eindelijk kon onze dag beginnen, de schoonmaaksters hadden de houten zonnenbedden in het water gelegd zodat wij schoon en droog de villa konden verlaten en onze dag konden beginnen. Nina, Malou en ik besloten om een scooter te huren, dat kan hier heel simpel zonder rijbewijs. De wegen zijn totaal niet gevaarlijk en Malou heeft alles gecheckt voordat we weg gingen. We zijn naar het zuiden gereden en kwamen na een paar uur aan bij een leuk, klein toeristisch surfersdorpje. Alle topsurfers waren aan het surfen en wij hebben heerlijk gelunched op de berg met mooi uitzicht! Ook vroegen mensen of wij een foto wilde maken, naja, natuurlijk wilden we dat maar toen gaven ze niet hun camera maar kwamen ze naast ons staan. Wij waren namelijk de attractie waar ze mee op de foto wilde, westerse blanke en blonde meiden, die willen Indonesiërs zien als ze op vakantie gaan naar Bali! Alle Indonesiers doen erg hun best om een blanke huid te krijgen terwijl wij zo veel mogelijk in de zon liggen om bruin te worden, we zijn ook nooit tevreden:P.

‘savonds zijn we op de scooter naar Marc (een jongen van een ander groepje) geweest en hebben we met zijn 4e gegeten. Leuk om te horen hoe het met andere groepen gaat en we leren veel van elkaar. Hij kon ons ook al vertellen wat de leraren verwachten van de 2de meeting die wij a.s. maandag hebben. Na het eten zijn we uit geweest. We liepen in Kuta en kwamen er achter dat dat inderdaad de plaats is om uit te gaan als je zo sexy mogelijk wil dansen, zo weinig mogelijk kleding aan wil doen en zo veel mogelijk jongens wil versieren, ookwel de Seks-area genoemd, je kan het vergelijken met Oh, Oh Cherso. We zijn maar weer een stukje terug gelopen en hebben uiteindelijk een leuke avond in een club gehad!